
Het was een slechte nacht geweest. Naar mijn gevoel was ik wel 37 keer wakker geworden van een onheilspellende pijn in mijn lijf en het idee dat ik een klaplong had. Of een bloedklonter. Ofzo.
’s Ochtends had ik me liefst ziek gemeld op het werk om in mijn bed op mijn laatste uur te gaan liggen wachten, mijn voormalige standaardtactiek die me in het verleden niet meer opleverde dan een paar jaar werkonbekwaam zijn.
Toch stond ik op, maakte ik me klaar en vertrok. Op weg van het station naar mijn werk liep ik nog een klein beetje krom van de onheilspellende pijn, maar een paar uur later was hij bijna volledig weg en draaide de wereld nog altijd gewoon door.
Volgens mij is dit wat ‘genezen’ inhoudt, dacht ik toen ik ’s avonds naar huis ging. Echt genezen, niet fake genezen zoals de vorige keren.
Deze keer voel ik me nog veel vaker slecht dan de gemiddelde mens, en de rampscenario’s waarbij ik minstens met spoed op intensieve zorgen beland en misschien zelfs de geest geef, horen er dan ook nog elke keer bij. Maar ze gaan even snel weg als ze gekomen zijn, en wat het belangrijkste is: er is geen paniek meer.
Er is een rust en vertrouwen dat het allemaal wel goed zal komen, op welke manier dan ook, in de plaats gekomen. Ik heb mijn gezond verstand en relativeringsvermogen terug. Wanneer ik me slecht voel, doe ik gewoon verder en zie ik dat de rest van de wereld en het leven dat ook doen. De angst is uit de stoornis verdwenen.
Het was een slechte nacht geweest. De daaropvolgende ochtend begon zo mogelijk nog slechter. Maar ik heb hem nodig gehad om nu te kunnen zeggen: ik geloof oprecht dat ik aan het genezen ben. Echt genezen.
Ondanks de pijn is dit een heerlijk bericht !
Vind ik ook ja 🙂
Wat goed dat je bent doorgegaan! En fijn dat je kan merken dat je nu echt aan het genezen bent.
Die bevestiging doet inderdaad deugd!
Dit is de eerste stap : bewustwording. Nu kan het alleen maar beter gaan, met ups and downs.
Maar de ups gaan steeds groter worden en de downs steeds kleiner.
Waaauuuuw, zo goed bezig!!!
🙂 Thanks!
Wow! Ik ben impressed. Ook door de supergeweldige poezentrui trouwens!
Sterkte!
Bemoedigende groet,
Ik vind het heel fijn om te lezen dat je voelt dat je aan het genezen bent! Aan zo’n verhalen trek ik mij op. You go girl!
You go too girl! In stukjes en beetjes, en het zal soms nog zwaar k** zijn, maar het betert. Echt. Hang in there!
Knap! Goe bezig, gelijk ze zeggen. 🙂
Veel geduld en tijd, is hier ook zo. Maar het feit dat je blijft doorzetten, zegt genoeg! Alles komt goed. Succes!